FesLa,dan oLma Yusuf kızı ELi;
Yakardığın gökyüzüne son anda ettiğin küfürlerin asit yağmuru olarak iadesine…, dilendiğin Aşk’ın ok olarak kalbine saplanmasına…, boynundaki cevşenin karabüyüye dönüşüp uğursuzluk getirmesine adanmıştır, zülfikarın ucunda senin kanların,,,;mavi…adakların vardır ve getirmediğin yerlerine. Hepsi bundandır, vazgeçmeler ustası olduğuna karar veriyor bulutlar. Adalet her zaman adil olmayabiliyor. Benzediğin ceylanın çevikliğiyle kaçacaksın. Arkana bakmayacaksın. Güç aldığın yılan gibi süzüleceksin. En sevdiğin adamlar hep en erken ölecek… Tuttuğun altın olsa, tutamadıklarına uzanmak isteyeceksin. Kalbindeki naylon kabuk eriyip pis kokular saçacak ve sevmeyecek, koklamayacak seni artık “en sevdiğin adam” Lar. Sahnedeki ışıklar üzerine geldikçe…, repliğini unutacaksın. Hiç kimse… ezberi bozan bir oyuncuyu sevmeyecek. HİÇ KİMSE: tohumlandığın güne lanetlenmiş bir şiirsin. Nisan yağmurları, nisan yağmurları. Sabah ezanıyla doğdun. Ölüm çanlarıyla... Yeşil çimenlerin üzerinde, çarmıhtan indi