HİÇ YAPRAKSIZ
kendini arayan kadınlara... Sahne 1 Genişçe bir salon. Sağdaki üçlü koltukta uyuyan sarısın genç bir kadın; Yonca. TV açık. Yan odadan tayyör giymiş esmer bir kadın, saçlarını toplayarak girer. Yonca’ya bakar, dudak bükerek masanın üstündeki çantasını alır. Soldaki kapıdan çıkar. Işıklar kararır. Işıklar tekrar aydınlanırken aksam olmuştur. Sarısın kadın hala koltukta uyuyordur. Esmer kadın, Dilek.. isten geldiğinde TV’nin sesini sonuna kadar acar. Perdeleri ve camı açar. Yonca birazdan uyanır. Dilek : Hadi ama bu kadar uyku yeter. Yonca :(Esneyerek) Akşam biraz fazla içtim. Dilek : Biraz mı! Ateş yaksam havaya uçarız, nerdeydin? Yonca : Yeni biriyle tanıştım. Birkaç kadeh içtik. Ah gözleri öyle güzeldi ki, sarhoş olmak için içmeye hiç gerek yoktu (Güler) Dilek :Sen ve erkeklerin... bu akşam da çıkacak mısınız? Yonca : Başka birine sözüm var. Motoruyla İstanbul turu yapacağız. Dilek : N’olur hız yapmasın Yonca, baksana gazeteler her gün başka bir hab