Yukarı Mezopotamya'nın Taşları

Rüzgara, yağmura, güneşe, aya mağrur durur taslar. Bir kış günü, öğleden sonra cılız ışıklı avluda, bir annenin çocuğuna Arapça seslenişini sarmalar.. Geçip gittim yanından o ölmüş atın. Taşlar ata benim için de ağlar.

16ocak2bin15
Mardin

Yorumlar

Bu blogdaki popüler yayınlar

Ferhan Şensoy ile Geriş’te Bir Buluşma

Erkan Yücel: Tiyatroda ne var ne yok?

PALAMARLAR