Aç.mayın.

Güneş doğdukça Ay'ı özlemle anarsın. Yaz gelince kışı... Sorgulanıp didiklendikçe içine, kendine kaçar kapatırsın kapaklarını. /Seni güçlü hissettiren şey derinliğin, yoksa kuvvetli değilsin/ Gün doğumundan önce ayaklanmazsan sevincin yiter, ilk nefesini gökyüzüne çekersin. Midye çıkarmak için daldığın denizin dibinde çocukluğun durur öylece. Bir şair adam vardı, saçları uzun, sakalları karaşın. Elinde bıçağı, dalardı derinlere de bir seferinde ve son, midyeler o güzelim saçlarına dolanmış adamın, adam kurtaramamış saçlarını ve kendini. Midyeler kapanmış. O diplerde şair karaşın adamı gördün. Gözleri kapalı, nefesi tuzlu su.
Midye gibi kapandı çocukluğun devri. Açmayın beni.

3 Şubat 2015/Kınalıada

Yorumlar

Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

Ferhan Şensoy ile Geriş’te Bir Buluşma

Resim
 Haziran 2018'de Elif'in ve Ferhan Abinin yazı evleri Geriş'teki o eşsiz buluşmanın üstünden üç yıl geçti. Ferhan Abiyi yitirişimizin bugün onüçüncü günü. Dilim çözülüp de bir veda yazısı paylaşamayınca, yaptığımız söyleşinin tamamını* ilk kez kendi blogumda yayınlamaya karar verdim, artık yerinde olmayan Şarabî’de de çekildiğimiz fotoğraflarımız eşliğinde. Çok güldük, eğlendik, imza günü için İzmir'e, turne için Dersim'e birlikte yol gittik. Ne şans!  Bazısı hüzünlü anılara aynı kederle sustuk. Hüznünü şiir gibi taşıyan bir özel candı Ferhan Şensoy.  Ortaoyuncular Yayınları ile aileye dahil olmak ayrıca şansım, mutluluğum. Elif'le senin, iki sanatçının yaratıcılık dolu benzersiz aşkınızın tanığı olmak da... Tiyatronun seni sevenlere açılmasıyla İzmir'den, Eskişehir'den, Trabzon'dan gelenlerle aynı hüznü paylaşıyoruz. Ne çok sevenin, seni olduğun gibi ne çok sevenin var. Zaten olmadığın biri gibi olmadın hiçbir zaman. Varlığına olan saygımız, yaşama
Devamı

Erkan Yücel: Tiyatroda ne var ne yok?

Resim
Erkan Yücel'in adını ilk olarak tiyatro yapmaya başladığım yıllarda duydum, Tiyatro, ''şimdi ve burada'' gerçekleşen bir sanat olduğundan, kendisini sahnede izleme şansım olmadı. Kendimi mis kokan tozlu tiyatro sahnelerinde bulduğumda, Erkan Yücel çoktan o tozları yutmuş ve büyük bir tutkuyla bağlı olduğu sahnelerden çekip gitmişti. Adının geçtiği her ortamda, onun çok değerli bir sanatçı olduğunu ve her erken ölümde söylendiği gibi, yapacak çok şeyi varken gittiğini duyardım. Bunları duyardım ama bu önemin, değerin neden ileri geldiğini bilmezdim. Ta ki elime onun anısına hazırlanmış bir kitap geçene dek... Gün Zileli ve Şule Ayaz'ın yayına hazırladıkları, Yayın Kolektifi önerisiyle Kibele Yayınları'ndan çıkan ''Dünyanın Her Yeri Sahne / Erkan Yücel anısı'' adlı kitap, Erkan Yücel'e ait 1972-1994 yıllarını kapsayan “Belgeler, Mektuplar, Yazılar ve Fotoğraflar”  Erkan Yücel’in o yıllara ait güncesi gibi... Dönemin toplumsal koşullarında
Devamı

PALAMARLAR

Resim
        PALAMARLAR                                 Yörüngesinden çıkmış bir evrende,                                       uçurum yaşamından başka yaşam kalmaz.                                                                                    Albert Camus     EŞHAS Taner                   Garson, 35 yaşında Savaş                    Doktor, 48 yaşında Umut                    Öğrenci, 20 yaşında          Ece                        Öğrenci, 20 yaşında Sado                      Evsiz, 65 yaşında          Kadir                    İnsan kaçakçısı, 45 yaşında Kadir’in adamları 5 kişi          Mülteciler          Enstrüman çalabilen, şarkı söyleyebilen, kadın, erkek, orta yaşlı,      genç, 20-25 kişi. Bu kişiler İranlı Yaresanlılar’ın temsili olarak düşünüldü.   1.Sahne   2020 Haziran, akşam, falezler... Envai çeşit kuş ötüşüyle aşağıda falezlere vuran dalgaların uğultusunu duyarız. Seyirci, denizin olduğu taraftan görür sahne
Devamı