zaman

yıkılmış bir ev gibi zaman
çöküntüsünün içinde oturuyor.
herkes kendi yarasını dikmeyi öğrensin diyor.
iğne-ipliği elinde, yarasından dehşette
kendim denen sarmala dolanıyor insan.


Yorumlar

Adsız dedi ki…
merhaba
27 Eylül 2019 01:07
Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

Ferhan Şensoy ile Geriş’te Bir Buluşma

Resim
 Haziran 2018'de Elif'in ve Ferhan Abinin yazı evleri Geriş'teki o eşsiz buluşmanın üstünden üç yıl geçti. Ferhan Abiyi yitirişimizin bugün onüçüncü günü. Dilim çözülüp de bir veda yazısı paylaşamayınca, yaptığımız söyleşinin tamamını* ilk kez kendi blogumda yayınlamaya karar verdim, artık yerinde olmayan Şarabî’de de çekildiğimiz fotoğraflarımız eşliğinde. Çok güldük, eğlendik, imza günü için İzmir'e, turne için Dersim'e birlikte yol gittik. Ne şans!  Bazısı hüzünlü anılara aynı kederle sustuk. Hüznünü şiir gibi taşıyan bir özel candı Ferhan Şensoy.  Ortaoyuncular Yayınları ile aileye dahil olmak ayrıca şansım, mutluluğum. Elif'le senin, iki sanatçının yaratıcılık dolu benzersiz aşkınızın tanığı olmak da... Tiyatronun seni sevenlere açılmasıyla İzmir'den, Eskişehir'den, Trabzon'dan gelenlerle aynı hüznü paylaşıyoruz. Ne çok sevenin, seni olduğun gibi ne çok sevenin var. Zaten olmadığın biri gibi olmadın hiçbir zaman. Varlığına olan saygımız, yaşama
Devamı

PALAMARLAR

Resim
        PALAMARLAR                                 Yörüngesinden çıkmış bir evrende,                                       uçurum yaşamından başka yaşam kalmaz.                                                                                    Albert Camus     EŞHAS Taner                   Garson, 35 yaşında Savaş                    Doktor, 48 yaşında Umut                    Öğrenci, 20 yaşında          Ece                        Öğrenci, 20 yaşında Sado                      Evsiz, 65 yaşında          Kadir                    İnsan kaçakçısı, 45 yaşında Kadir’in adamları 5 kişi          Mülteciler          Enstrüman çalabilen, şarkı söyleyebilen, kadın, erkek, orta yaşlı,      genç, 20-25 kişi. Bu kişiler İranlı Yaresanlılar’ın temsili olarak düşünüldü.   1.Sahne   2020 Haziran, akşam, falezler... Envai çeşit kuş ötüşüyle aşağıda falezlere vuran dalgaların uğultusunu duyarız. Seyirci, denizin olduğu taraftan görür sahne
Devamı

Erkan Yücel: Tiyatroda ne var ne yok?

Resim
Erkan Yücel'in adını ilk olarak tiyatro yapmaya başladığım yıllarda duydum, Tiyatro, ''şimdi ve burada'' gerçekleşen bir sanat olduğundan, kendisini sahnede izleme şansım olmadı. Kendimi mis kokan tozlu tiyatro sahnelerinde bulduğumda, Erkan Yücel çoktan o tozları yutmuş ve büyük bir tutkuyla bağlı olduğu sahnelerden çekip gitmişti. Adının geçtiği her ortamda, onun çok değerli bir sanatçı olduğunu ve her erken ölümde söylendiği gibi, yapacak çok şeyi varken gittiğini duyardım. Bunları duyardım ama bu önemin, değerin neden ileri geldiğini bilmezdim. Ta ki elime onun anısına hazırlanmış bir kitap geçene dek... Gün Zileli ve Şule Ayaz'ın yayına hazırladıkları, Yayın Kolektifi önerisiyle Kibele Yayınları'ndan çıkan ''Dünyanın Her Yeri Sahne / Erkan Yücel anısı'' adlı kitap, Erkan Yücel'e ait 1972-1994 yıllarını kapsayan “Belgeler, Mektuplar, Yazılar ve Fotoğraflar”  Erkan Yücel’in o yıllara ait güncesi gibi... Dönemin toplumsal koşullarında
Devamı